Een ‘KERN’ van waarheid op zaterdag 13 januari 2018

‘Het onmogelijke willen maken en het niet kunnen

Alles niet kunnen en het toch doen.’ Stef Bos | KERN

Het is zaterdagmorgen, halverwege januari. Ik zit in de woonkamer en typ deze column.

De zon schijnt uitnodigend maar het bevroren gras verraadt de kou. Op de achtergrond hoor ik de bakoven blazen. Spontaan heb ik zojuist mijn allereerste bananenbrood gebakken. Nou ja, ik niet, mijn combi-oven. Hoewel mijn spontaniteit eventjes veranderde in frustratie door het gemis van ALLE ingrediënten, hoop ik bij het einde van het typen van deze column in een smakelijk resultaat. Ik laat het jullie zeker weten.

Vanmorgen, na mijn ochtendritueel van het lezen van de krant, bordje havermout met blauwe bessen en ‘rondje huishouden’, ben ik op de crosstrainer gestapt. Aflevering 3, seizoen 1 van de serie Billions duurt net lang genoeg voor mijn dagelijkse portie sportieve inspanning. Ik kan het iedereen aanraden. Niet alleen de beweging maar vooral de serie.

Na de sportieve inspanning had ik me zelf voorgenomen max een uurtje uit te trekken voor mijn werk. Mails checken. Voorbereiden op een meeting die halverwege de middag plaats vindt in de binnenstad. Een leuke afspraak. Mix business met pleasure en vice versa.

Afgelopen donderdag heb ik samen met mijn partner het concert van Stef Bos in Paradiso Amsterdam bijgewoond. Inmiddels hebben we zeker meer dan 25 keer intens genoten van zijn energie, van zijn woorden. Maar deze keer was het anders. Deze keer kwam de kern van zijn woorden harder binnen. ‘Het onmogelijke willen maken en het niet kunnen. Alles niet kunnen en het toch doen.’ (Stef Bos | Kern 2018)

Ik laat de invulling van mijn zaterdag de revue passeren. Column schrijven, huishouden, brood bakken, sporten, werkafspraak. En dat op een gewone zaterdag in januari. Wil ik teveel? Wil ik alles? Wil ik het onmogelijke? Fuck, kan ik dat wel allemaal?

De ovenbel gaat. Op het eerste oog ziet het brood (voor zover dat je dat van een brood kan zeggen) er prachtig uit. Maar smaakt het ook zo zoals het eruit ziet? Ik kan jullie zeggen ik ben nog nooit zo trots geweest op mijn culinaire vaardigheden als op dit moment. Het smaakt hemels.

En dus JA, volmondig JA, ik kan bijna alles en ik doe het lekker ook nog!